منــــــــ با تمام وجــــــودم صـــدا میکنم تو را

   از پنچره ی ایـــــمان نــگاه میکنم تو را

        گویند که ره بس دراز ، خم و پیــــــچ بی حدست

           آمد ندا که تنـــــــها خداست که دستگیر مطلقست

بر مرکبــــــــ توکـل اگـــــــــرشوی سوار

              دیگـــــــــر چه غــــــــم خوری از پـایــــان کارزار

  گاهــــــــی

چقدر دلم تنگ می شود

گاهــــــــی

سراسرآهنگ می شود

غمگین ، گاهی شاد

آرام ، گاه تندباد

باشی آرامم ، شادم

بی تو غمگینم ، تندبادم

باش

آرامم کن

بودنت بودنم را تضمین میکند

  طلوع میکند دوباره زندگی

به روی دیدگان خیس عده ای

طلوعی روشن و سفیـــد

طلوعی از جنس بیـــــــداری و امیـــــد

طلوعی که غروبـــــــــــ دسیسه هاست

غروبـــــــــــ هر آنچه از دوستیها جداست

نفیــــــــــر آه جانکاه بســـــــــــ

شود روزی آتش بس

بین من

بین تو

بین هر کسی که در کمین فتنه است

در انتظار منجی دادخواه، دستها رو به سوی آسمان ، لبــــــــــ به ذکر و دعا

خود نویس